په دې قصه کښې د پاکستان د ازادۍ ورځ څوارلسم اګست د نماځلو ذکر شوے دے- چې کله هم مونږ خوشحالي کوو نو مونږ له پکار دې چې د خپلو خوشحالو سره د نورو د تکليفونو خيال وساتو- پونکي دومره په زوره غږول نه وي پکار چې خلک په خپلو غوږنو کښې ګوتې ورکړي- د کشمالې په کومه خبره هلکان کچه شول او پونکي غږول ئې بند کړل؟

ماشومان چې کله خپلې مور سره د کتابونو دکان ته ورسېدل نو اچانګ زمکه په خوزېدو شوه- ټول خلک ويرېدل او مېدان ته راووتل- ماشومان خبر شول چې دا خو زلزله وه- مور ورته ووئيل چې زلزلې ولې راځي- ماشومان چې د کتابونو دوکان ته ورغلل او د خپلې ښوښې کتابونه ئې واخستل نو حېدر د څۀ کتاب واخستو؟

په دې قصه کښې د مېرمنو د تعليم او د هغوي په پېشو باندې رڼا اچولې شوې ده- د دويم جماعت ماشومان ډېر خوشحال وو- هکه چې نن مس ثنا د هغوي مېندې خپل سکول ته رابللې وې- چې هغوي په خپلو کسبونو باندې رڼا واچوي- د چامور په پوليس کښې انسپکټره وه او د چا مور پائلټه او د چا ډيزائنره وه نو د چا ډاکټره او د چا مور استاذه- مس ګلالۍ د کومې پېشې سره تعلق لرلو-

د يو ورانکاري مېلو قصه چې د هغۀ د ورانکارۍ له وجې د شاتو ټولې مچۍ د هغۀ نه تنګې وې- د مچو ملکې د ځنګل د نورو ځناور په مرسته ورانکاري مېلو ته د سبق ښودلو اراده وکړه- مېلو توبه ووېستله چې هغه به بيا چرې هم ورانې نه کوي- مېلو سره داسې څۀ واقعه وشوه چې هغۀ توبه وېستله؟

دا قصه د ماشومانو د سوچونو او د خوبونو د دنيا اکاسي کوي- د ډوډۍ خوراک نه پس باجي خپله ګوډه په الوتونکي صوفه کښې سېل له بوځي- صوفه په هوا روانه وي- په شنو شنو پټو، په دنګو دنګو غرونو، سيندونو او صحراګانو صوفه الوځي او په ښکلي ښکلي ځايونو کښې راکوزيږي- صوفه چې کورته راورسي نو څۀ چل وشي؟

د مونا باجي د پوليو د وجې يوه پښه بې کاره شوې وه- د هغې وړه خور سونيا د خپلې ملګرې کليزې له د مونا باجي د لاس جوړه کړې تحفه يوړه- د ملګرې د کور والو هغه تحفه ډېره خوښه شوه- هغوي د مونا باجي جوړ شوې څيزونه په نمائش کښې کېښودل- د خلکو هغه ډېر خوشول- پرنسپلې مونا باجي له څۀ تحفه ورکړه؟